ogrodnictwo
 
Encyklopedia PWN
ogrodnictwo,
wyspecjalizowany dział rolnictwa obejmujący uprawę i hodowlę roślin warzywnych (warzywnictwo), sadowniczych (sadownictwo) i roślin ozdobnych (kwiaciarstwo) oraz urządzanie i pielęgnowanie terenów zieleni na obszarach zurbanizowanych.
Od końca XIX w., wraz ze zwiększaniem popytu na produkty ogrodnicze oraz specjalizacją i intensyfikacją upraw, produkcja ogrodnicza nabrała charakteru wielkotowarowego; w wielu krajach powstały wyspecjalizowane regiony sadownicze, warzywnicze, kwiaciarskie, produkujące owoce, warzywa, kwiaty na rynek wewnętrzny i eksport. Oprócz upraw gruntowych istnieją wielusethektarowe plantacje upraw ogrodniczych pod osłonami (ogrzewane i nieogrzewane tunele foliowe, szklarnie); zastosowanie w nich nowoczesnych technologii, wysoko wydajnych maszyn i urządzeń, instalowanie systemów automatycznego sterowania natężeniem światła i długością dnia, temperaturą, nawadnianiem, nawożeniem, wprowadzanie zintegrowanych programów ochrony roślin oraz wykorzystywanie osiągnięć z zakresu hodowli roślin, doprowadziły do zwielokrotnienia wydajności z jednostki powierzchni upraw ogrodniczych; eliminowanie sezonowości kwitnienia i owocowania, przyspieszanie bądź opóźnianie upraw, niezależnie od naturalnych sezonów wegetacji, umożliwiają produkcję warzyw, kwiatów, materiału szkółkarskiego, często w ciągu całego roku.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia