trwały
Encyklopedia PWN
zespół powtarzalnych i względnie trwałych sposobów myślenia i zachowania się ludzi należących do tej samej kultury;
nowe rozwiązanie techn. (wynalazek) dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia części istniejącego już przedmiotu o trwałej postaci (nie może to być np. sposób wykonania), którego nieodzowną cechą jest użytkowość;
nazwa państwa, które istniało na wyspach japońskich w II i III w.;
faza rozwoju Morza Bałtyckiego, trwająca od ok. 10 000 do ok. 9000 lat temu;
szczególne, charakterystyczne dla wieku dziecięcego zachowania zwierząt;
element przewodzący w maszynie (przyrządzie) elektr. przeznaczony do jej łączenia z zewn. przewodami elektr. przez wywieranie trwałego nacisku.
