szeregowe
Encyklopedia PWN
holenderski architekt i projektant mebli;
urządzenie do uruchomienia spalinowego silnika tłokowego samochodu przez rozpędzanie wału korbowego do prędkości rozruchu, przy której uruchamiany silnik rozpoczyna samodzielną pracę;
oddziaływanie jednego obiektu (urządzenia, układu, systemu) na drugi w taki sposób, że wielkość wyjściowa jednego obiektu (sterowanie) jest bodźcem działającym na drugi obiekt (tzn. jest jego wielkością wejściową);
ciąg związków org. o cząsteczkach zawierających jednakowe grupy funkcyjne i mających taką samą budowę chem., różniących się między sobą o taką samą jednostkę strukturalną,
potoczne określenie sił zbrojnych Rosji sowieckiej i ZSRR;
popularna nazwa szeregowych i oficerów 1. pułku ułanów Legionów Pol. w I wojnie świat. wywodząca się od pseud. dcy pułku W. Prażmowskiego-Beliny.
