spontaniczne
Encyklopedia PWN
antycypacja
metodol. u stoików i epikurejczyków spontaniczne przechodzenie od spostrzeżeń szczegółowych do ogólnego sądu; u F. Bacona przedwczesne uogólnianie oparte na niewielkiej liczbie faktów; w fenomenologii i egzystencjalizmie projektujący sposób bytowania;
[łac.],
zjawisko występowania w niektórych ciałach krystalicznych, zw. antyferroelektrykami, spontanicznego antyrównoległego uporządkowania wypadkowych momentów elektrycznych sąsiednich komórek elementarnych;
Armia Polska w ZSRR 1941–42 (AP w ZSRR), właśc. Polskie Siły Zbrojne w ZSRR,
związek operacyjny i ośrodek organizacyjno-szkoleniowy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, podległy rządowi polskiemu na uchodźstwie, a operacyjnie dowództwu Armii Czerwonej;
termin wprowadzony przez J. Dubuffeta 1945, określający zjawiska artyst. sytuujące się poza tradycyjnie pojmowanymi „sztukami pięknymi”, np. twórczość więźniów i ludzi psychicznie chorych, prace dzieci i spontaniczne rysunki na murach;
francuski malarz i rzeźbiarz.
dżet, ang. jet,
wąski strumień szybko poruszających się cząstek.