spichrzowy
Encyklopedia PWN
cykoria podróżnik, Cichorium intybus,
gatunek leczn., przem. i warzywnej rośliny z rodziny astrowatych (złożonych), rosnącej dziko w Europie, na Uralu, Bliskim Wschodzie, w północnej Afryce, zawleczonej także do innych części świata;
drewno, ksylem,
bot. niejednorodna tkanka przewodząca występująca wewnątrz organów roślinnych (nie dochodząca do ich naturalnej powierzchni) u roślin naczyniowych, charakteryzująca się obecnością elementów trachearnych, rozprowadzająca wodę i sole mineralne;
nawozy mineralne zawierające jako główny składnik fosfor — niezbędny pierwiastek pokarmowy roślin, składnik białek, fityny (związku występującego w organach spichrzowych i nasionach wielu roślin), orto- i metafosforanów organicznych, kwasów nukleinowych i in.;
glukozydy
związki chemiczne z grupy glikozydów zawierające w cząsteczce glukozę;
[gr.],
grupa roślin dwuletnich, których gł. plonem są korzenie spichrzowe;
bot. jeden z 3 podstawowych typów organów roślin naczyniowych (obok łodygi i liści), zwykle umocowujący roślinę w podłożu i pobierający zeń wodę i sole mineralne;
