cykoria podróżnik, Cichorium intybus,
gatunek leczn., przem. i warzywnej rośliny z rodziny astrowatych (złożonych), rosnącej dziko w Europie, na Uralu, Bliskim Wschodzie, w północnej Afryce, zawleczonej także do innych części świata;
cykoria podróżnik
Encyklopedia PWN
rosnącej dziko w Europie, na Uralu, Bliskim Wschodzie, w północnej Afryce, zawleczonej także do innych części świata; bylina wys. 0,2–1,2 m; dolne liście zebrane w rozetkę, pierzasto wykrawane, górne — lancetowate; koszyczki kwiatowe jasnoniebieskie; w uprawie cykoria podróżnik siewna, zw. cykorią korzeniową, C.i. subsp. sativum, dwuletnia roślina przem., której duży korzeń spichrzowy zawiera do 30% węglowodanów, po przeróbce stanowi surowiec (tzw. cykoria palona, jej gł. składniki to inulina, intybina, olejek cichore) do wyrobu kawy zbożowej; jako warzywo uprawia się cykorię podróżnik liściową, zw. cykorią sałatową, C.i. subsp. foliosum, pędzoną w szklarniach dla jadalnych liści.
