semantyczny
Encyklopedia PWN
wieloznaczny termin stosowany w naukach społ. w odniesieniu do grup znajdujących się na marginesie (na peryferiach) większych zespołów kultur lub cywilizacji o charakterze uniwersalnym;
językozn. w początkowych wersjach gramatyki transformacyjno-generatywnej (transformacyjna gramatyka) bezpośrednio dostępna interpretacji struktura zdania przeciwstawna strukturze głębokiej;
strukturalizm
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
[ang. < łac.],
log. funkcja semantyczna polegająca na zastępowaniu przez nazwę przedmiotów, do których się ona odnosi (zbioru jej desygnatów).
dyscyplina nauki zajmująca się różnorodnymi przejawami sztuki teatru.
mąż Franciszki, fotografik, filmowiec, prozaik.
