semantyczny
Encyklopedia PWN
niem. filozof, matematyk i prawnik;
neologizm
jednostka nowo wprowadzona do systemu językowego (wyraz, wyrażenie, forma gramatyczna, znaczenie lub konstrukcja składniowa);
[gr. néos ‘nowy’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
nowa krytyka, New Criticism ,
poeta żydowski, tworzący w języku hebrajskim;
biol. zdolność zwierząt i człowieka do przechowywania w sieciach komórek nerwowych ośrodków mózgu informacji i wykorzystywania ich do aktualnych i planowanych działań.
popularne w staroż. Grecji rozumowanie mające rzekomo dowodzić prawdziwości par zdań sprzecznych, formułowane gł. przez przedstawicieli szkoły eleatów i szkoły megarejskiej, zwłaszcza przez Zenona z Elei i Eubulidesa z Miletu;