rzymskokatolicki
Encyklopedia PWN
miasto wojewódzkie (województwo łódzkie), na pograniczu Wysoczyzny Łaskiej i Wzniesień Łódzkich, na wododziale Wisły i Odry; powiat grodzki, siedziba powiatu łódzkiego wschodniego.
Madras, Ćennaj, hindi Cennaī, tamilskie Ceṉṉai, ang. Chennai,
m. w południowych Indiach, na Wybrzeżu Koromandelskim, nad Zat. Bengalską;
społeczności trwale zamieszkujące pewne terytorium (zwłaszcza państwa), różniące się od większości jego mieszkańców lub od społeczności panującej politycznie cechą lub cechami, które powodują uznawanie ich w świadomości społecznej za odmienne, a w stosunkach społecznych wywołują nieraz dyskryminację; cechami takimi bywają zwłaszcza: religia, język, świadomość narodowa, kultura itd. Współcześnie pojęcie „mniejszość” jest rozumiane coraz szerzej, np. mniejszości seksualne, kobiety jako mniejszość upośledzona.
neumy
znaki notacji muzycznej powstałej przed VIII w., służącej do zapisu śpiewów liturgicznych Kościoła rzymskokatolickiego, tzn. chorału gregoriańskiego;
[gr.],
piśmiennictwo powstałe na terenie Niderlandów.
omoforion
część stroju liturgicznego biskupów w Kościołach obrządku wschodniego;
[gr. ṓmos ‘ramię’, phérō ‘noszę’],
