rzymskokatolicki
Encyklopedia PWN
nazwa określająca wschodnie Kościoły chrześcijańskie (koptyjski, etiopski, jakobicki, syromalabarski, syromalankarski, ormiański), które nie zaakceptowały decyzji soboru chalcedońskiego (451);
zbiorcza nazwa Kościołów chrześcijańskich obrządku wschodniego;
kościół
arch. świątynia chrześcijańska — budowla dostosowana do potrzeb kultu, a w węższym znaczeniu — świątynia rzymskokatolicka.
[czes. kostel < łac. castellum ‘miejsce warowne’],
jeden ze wschodnich Kościołów chrześcijańskich w Libanie i Syrii, będący w całości w unii z Kościołem rzymskokatolickim.
miasto wojewódzkie (województwo małopolskie), na pograniczu Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, Niecki Nidziańskiej, Bramy Krakowskiej i Kotliny Sandomierskiej, nad Wisłą i jej dopływami: Rudawą, Prądnikiem, Dłubnią (lewe), Wilgą (prawy); powiat grodzki, siedziba powiatu krakowskiego.
strój noszony przez duchownych różnych obrządków chrześc. w czasie sprawowania liturgii.
