płonny
Encyklopedia PWN
górn. powiększanie wyrobiska przez urabianie skał płonnych przylegających do stropu lub spągu pokładu kopaliny.
przywracanie przekształconym niekorzystnie środowiskom, czyli zdegradowanym w wyniku gosp. i bytowej działalności człowieka, gł. glebom i zbiornikom wodnym, ich funkcji biol. oraz cech użytkowych.
sromotnikowce, Phallales,
rząd grzybów podstawczaków (dawniej zaliczanych do klasy wnętrzniaków), z ok. 140 gat. w znacznej części występujących na obszarach międzyzwrotnikowych;
warstwa rodzajna, warstwa hymenialna, hymenium, obłocznia, obłócznia,
bot. część owocnika grzybów zawierająca ustawione palisadowo worki u workowców lub podstawki u podstawczaków;
piec szybowy do wytapiania surówki z rud żelaza;
wzbogacanie kopaliny, wzbogacanie urobku,
zespół procesów prowadzonych w zakładzie górniczym w celu zwiększenia procentowej zawartości składników użytecznych w kopalinie przez usuwanie z niej skały płonnej i in. zanieczyszczeń obniżających wartość gosp. kopaliny.
