sromotnikowce
 
Encyklopedia PWN
sromotnikowce, Phallales,
rząd grzybów podstawczaków (dawniej zaliczanych do klasy wnętrzniaków), z ok. 140 gat. w znacznej części występujących na obszarach międzyzwrotnikowych;
gł. saprobionty; owocniki rozwijają się najpierw tuż pod powierzchnią lub na powierzchni gleby; młode owocniki są kuliste, jajowate, zamknięte, a dojrzałe mają receptakl (płonna, gąbczasta część owocnika) — nierozgałęziony w postaci kolumnowatego nośnika z kapeluszowatą główką albo rozgałęziony na ramiona wolne, rozkładające się później na kształt gwiazdy lub kwiatu; zarodniki w postaci oliwkowobrązowej, lepkiej masy, mają nieprzyjemny zapach, często przypominający padlinę, są rozsiewane przez zwabione zapachem owady (gł. muchy). W Polsce występuje 7 gat. należących do 3 rodzajów i 2 rodzin (sromotnik, mądziak — Mutinus, i okratek — Clathrus); sromotniki i mądziaki są objęte ścisłą ochroną gatunkową.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia