punktowa
Encyklopedia PWN
podstawowa technika wytwarzania części maszyn, urządzeń, przedmiotów użytkowych itp., polegająca na nadawaniu przedmiotowi obrabianemu żądanego kształtu, wymiarów i właściwości warstwy wierzchniej przez usunięcie naddatku obróbkowego za pomocą narzędzia skrawającego (skrawające narzędzia), które naciskając na warstwę skrawaną, powoduje jej ścinanie i przekształcenie w wiór;
mat. prosta z obranymi na niej punktami O i A, którym przypisuje się liczby 0 i 1 (odcinek OA jest odcinkiem jednostkowym), a każdemu innemu punktowi P osi liczbowej — odpowiednią liczbę rzeczywistą p, będącą długością odcinka OP, przy czym jeżeli punkt P znajduje się po tej samej stronie punktu O co i punkt A, to odpowiadająca mu liczba p jest dodatnia, jeśli po przeciwnej — to ujemna;
fiz. wielkość utworzona ze stałej Plancka h, prędkości światła w próżni c oraz stałej grawitacyjnej G: mP = (ℏc/G)½ ≈ 2,177 · 10–8 kg;
mat. zbiór punktów przestrzeni (jedno-, dwu- lub więcej wymiarowej), w którym każdemu punktowi został jednoznacznie przyporządkowany wektor;
mat. przekształcenie, przy którym każdemu punktowi A w zbiorze X odpowiada dokładnie jeden punkt B w zbiorze Y i na odwrót — każdemu punktowi B zbioru Y odpowiada dokładnie jeden punkt A zbioru X;
fiz. punkt na wykresie fazowym, któremu odpowiada stan równowagi termodynamicznej 3 faz substancji jednoskładnikowej;
