publiczne
Encyklopedia PWN
jeden z 2 zasadniczych działów prawa regulujący stosunki, w których występuje element władztwa publicznego, zwłaszcza stosunki związane z organizacją i funkcjonowaniem aparatu państw., a także stosunki między państwem a obywatelem (np.: prawo konstytucyjne, adm., finansowe, karne);
ogół warunków i instytucji chroniących obywateli oraz majątek ogólnonar., ustrój i suwerenność państwa przed zjawiskami groźnymi dla ładu prawnego, gł. w stanach nadzwyczajnych.
w pol. nazewnictwie instytucje kształcące uczniów na poziomie podstawowym, gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym, zakładane, prowadzone i utrzymywane przez ministerstwa właściwe ds. edukacji danego kraju, organy administracji państw. bądź gminnej;
dobro, które będąc konsumowane przez jedną osobę, może być jednocześnie konsumowane przez innych,
