psychiczny
Encyklopedia PWN
określenie obejmujące wszelkie zaburzenia psychiczne, które są przedmiotem zainteresowania psychiatrii ze względu na potrzebę ich leczenia;
pierwszy w Polsce akt prawny regulujący sprawy zdrowia psychicznego, uchwalony 1994;
med. zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem mózgu lub zakłóceniem jego czynności;
med. różne sytuacje, wydarzenia, bodźce przekraczające możliwości obronne osobowości, przeżywane jako skrajnie trudne, które z powodu nieskuteczności dostępnych jej nieświadomych mechanizmów obronnych oraz wyuczonych sposobów radzenia sobie mogą wyzwalać zaburzenia psychiczne, stanowiące reakcję na ten uraz (zaburzenia reaktywne);
psychol. zasady i działania mające na celu zapobieganie powstawaniu zaburzeń psychicznych, zachowanie zdrowia psychicznego oraz warunków właściwego rozwoju psychicznego dzieci;
osłabienie lub rozpad wewnętrznej organizacji psychiki (osobowości);
