przedmiotowym
Encyklopedia PWN
termin rozumiany w 2 znaczeniach: przedmiotowym — jako zewn. wobec organizmu rzecz lub jej cecha, której wystąpienie lub brak wpływa na poprawę dobrostanu i funkcjonowania organizmu, oraz podmiotowym — jako wewn. stan organizmu, który odczuwa pewien brak lub nadmiar, powstały w wyniku zakłócenia optimum życiowego.
pedag. metody nauczania oprac. w latach 20. XX w. przez amer. pedagogów W.H. Kilpatricka i J.A. Stevensona,
w znaczeniu przedmiotowym — rozstrzyganie sporów o wykładnię i stosowanie norm konstytucyjnych, zwłaszcza sporów o zgodność z konstytucją ustaw i in. aktów normatywnych; w znaczeniu podmiotowym — całokształt niezawisłych organów i instytucji rozstrzygających spory konstytucyjne.
badanie zbiorowości statystycznej, obejmujące 4 etapy: programowanie, obserwację, przetwarzanie i analizę statystyczną.
subsydiarność
idea subsydiarności głosi, że każda władza, a w szczególności władza polityczna powinna mieć znaczenie pomocnicze (wspierające) i pobudzające w stosunku do wysiłków podejmowanych przez autonomiczne i samodzielne jednostki, które ją ustanowiły (aspekt pozytywny subsydiarności). Gdziekolwiek jest to możliwe i konieczne, państwo nie powinno odbierać ludziom władzy (rodzicielskiej, służbowej, politycznej na wszystkich szczeblach), którą są oni w stanie sprawować z własnej woli i za pomocą własnych środków, i za której pośrednictwem mogą z pożytkiem realizować się zarówno dla interesu ogółu, jak i własnego (aspekt negatywny subsydiarności). Naczelnym motywem każdej społecznej interwencji winno być niesienie pomocy członkom społeczeństwa, a nie zastępowanie bądź niszczenie ich własnej aktywności.
[łac. subsydium ‘pomoc’, ‘wsparcie’],
