prostych
Encyklopedia PWN
Euklidesa postulat równoległości, aksjomat równoległości, pewnik Euklidesa,
mat. ostatni z pięciu postulatów podanych przez Euklidesa w pierwszej księdze jego Elementów; głosi on: jeśli na płaszczyźnie prosta c, przecinająca dwie inne proste a i b, tworzy z nimi kąty wewnętrzne o sumie mniejszej od 2 kątów prostych (tzn. 180°), to proste a i b przecinają się po tej samej stronie c, po której leżą te kąty;
biol. zjawisko biologiczne złożone i wielowymiarowe, którego nie można opisać za pomocą jednej prostej definicji. Znane dotychczas wyłącznie z Ziemi i w tym kontekście definiowane w odniesieniu do 2 podstawowych znaczeń: 1) na określenie stanu materii (nazywanej organizmem) trwającego od pojawienia się organizmu do zakończenia jego bytu osobniczego, w większości kończącego się śmiercią (biol.); 2) na określenie dynamicznego procesu, który pojawił się na Ziemi ok. 3,8 mld lat temu, obejmującego pochodzące od jednej formy wyjściowej wszystkie istniejące w przeszłości i żyjące obecnie organizmy wraz z wszelkimi wzajemnymi relacjami i zależnościami oraz ich wpływem na środowisko.
Desarguesa twierdzenie
mat. twierdzenie opisujące własność trójwymiarowej przestrzeni rzutowej: jeśli proste łączące odpowiednie wierzchołki 2 trójkątów przecinają się w jednym punkcie (środek perspektywiczny), to proste zawierające odpowiednie boki tych trójkątów przecinają się w punktach leżących na jednej prostej (oś perspektywiczna).
[t. dezarga],
geometria hiperboliczna, geometria Łobaczewskiego, geometria Bolyai–Łobaczewskiego,
historycznie pierwsza geometria różniąca się od geometrii euklidesowej, wprowadzonej w starożytności; można ją zdefiniować jako geometrię przestrzeni Riemanna o stałej krzywiźnie ujemnej i otwartych geodezyjnych (geodezyjna).
