pokarmić
Encyklopedia PWN
zasoby surowców pochodzenia roślinnego (nektar, pyłek kwiatowy, spadź, niekiedy także inne soki roślinne), zbierane i wykorzystywane przez pszczoły jako pokarm i surowiec do produkcji miodu i pierzgi.
prasad
w hinduizmie łaska bóstwa, mająca moc wyzwolenia człowieka od skutków czynów z poprzednich żywotów (karman, sansara);
[sanskr. prasāda ‘czystość’, ‘łaska’],
producenci
ekol. rośliny zielone, a także niektóre gatunki pierwotniaków i bakterii, wiążące energię świetlną lub chemiczną i wytwarzające z pobieranych związków nieorganicznych substancje organiczne (autotrofizm);
[łac.],
prostoskrzydłe, szarańczaki, Orthoptera (Saltatoria),
rząd owadów o przeobrażeniu niezupełnym, niekiedy traktowane jako nadrząd;
przemiana materii, metabolizm,
całokształt zachodzących w komórkach żywego organizmu reakcji chemicznych i związanych z nimi przemian energetycznych, stanowiący podłoże wszelkich zjawisk biologicznych;
całokształt zabiegów związanych z chowem i hodowlą pszczół, mających na celu uzyskanie od nich produktów pszczelich: miodu pszczelego, wosku pszczelego, pyłku kwiatowego (obnóże pyłkowe), pierzgi, mleczka pszczelego, kitu pszczelego i jadu pszczelego, także czerwiu (stanowiącego w niektórych krajach azjat. pokarm dla ludzi);
