podstawienie
Encyklopedia PWN
nurt keynesizmu, rozwijający się od połowy lat 80. XX w., po ataku na ekonomię keynesistowską zwolenników monetaryzmu i neoklasycznej szkoły w ekonomii.
nazwa stosowana najczęściej do okresu rozkwitu matematyki polskiej, który nastąpił w II Rzeczypospolitej i był skoncentrowany w ośrodkach lwowskim i warszawskim;
prawda, prawdziwość,
log. cecha sądu przysługująca mu tylko wówczas, gdy w rzeczywistości jest właśnie tak, jak ów sąd głosi
reakcja podstawiania, podstawienie,
reakcja wymiany pojedynczej, tj. reakcja chemiczna typu AB + C → AC + B, polegająca na wymianie atomów lub grup atomów między reagującymi indywiduami chemicznymi; w chemii organicznej używa się terminu substytucja.
reakcja chem. typu AB + C → AC + B (wymiana pojedyncza, podstawienie) lub AB + CD → AC + BD (wymiana podwójna), w wyniku której z dwu substancji działających na siebie powstają nowe substancje;
