podmiotem
Encyklopedia PWN
kierunek w nauce o literaturze i w krytyce lit. wykrystalizowany pod wpływem psychoanalizy.
filozof indyjski.
psychol. pojęcie w ścisłym sensie, trudno definiowalne, odnoszące się do poczucia przeżywania specyficznych stanów mentalnych (zjawisk psychicznych); człowiek dzięki percepcji orientuje się w otoczeniu, dostosowuje swoje działania do znaczenia zdarzeń, ale również zdaje sobie sprawę z treści własnych przeżyć psychicznych (doświadcza własnego „ja”) i samego faktu ich doznawania.
behawioryzm
kierunek w psychologii, który powstał na początku XX w. i stanowił aż do połowy lat 70. jeden z podstawowych paradygmatów tzw. psychologii akademickiej; zwanej też teorią zachowania, teorią bodźca–reakcji lub teorią s–r (ang. stimulus–reaction).
[ang. behaviour ‘zachowanie się’],
bilans księgowy, bilans przedsiębiorstwa,
ekon. zestawienie wyrażonych wartościowo zasobów majątkowych (aktywów) oraz źródeł ich finansowania (pasywów) na dany dzień, zwany bilansowym, którym jest zwykle ostatni dzień roku kalendarzowego.
francuski filozof i historyk, prekursor filozoficznego postmodernizmu.
