podmiotem

Encyklopedia PWN

supremacja państwa ujmowanego abstrakcyjnie, ludu lub innego piastuna tej władzy (np. monarchy) nad wszelkimi normami prawa wewnętrznego oraz pełna swoboda prowadzenia przez państwo polityki zagranicznej; faktyczna, a postulatywnie także prawna możność podejmowania przez podmiot sprawujący suwerenność decyzji politycznej, od której nie ma prawnej możliwości odwołania się do wyższej instancji.
administracja
[łac.],
zawiadywanie, zarządzanie, także zespół zarządzający (kierujący) czymś.
wydawnictwo internetowe pol. administracji publicznej, prowadzone na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej;
dług publiczny, dług państwowy,
całkowita kwota zobowiązań podmiotów sektora finansów publicznych (w szczególności Skarbu Państwa), jednostek samorządu terytorialnego oraz funduszów celowych wobec wierzycieli zarówno krajowych (dług publiczny krajowy), jak i zagranicznych (dług publiczny zagraniczny), ustalona po dokonaniu konsolidacji, tzn. po wyeliminowaniu wzajemnych zobowiązań tych podmiotów.
filoz. bierne odbieranie przez człowieka bodźców zewnętrznych;
filmoznawstwo, rzadziej filmologia,
nazwa zbioru dyscyplin, dla których przedmiotem badań jest film, wiedza o filmie.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia