optyczne
Encyklopedia PWN
grupa zjawisk fizycznych, w których zarówno uwidacznia się wpływ pola elektrycznego na własności optyczne substancji (zjawisko elektrooptyczne Kerra, zjawisko Starka), jak i odwrotnie — występują zmiany własności elektrycznych substancji pod wpływem padającego światła (fotoelektryczne zjawisko wewnętrzne, emisja fotoelektronowa).
brat Huberta. Malarz niderlandzki.
galaktyki
grawitacyjnie związane układy gwiazd, gazu, pyłu i ciemnej materii.
[gr.],
halo
zjawisko optyczne w atmosferze ziemskiej wywołane załamaniem i odbiciem promieniowania świetlnego (Słońca lub Księżyca) na kryształkach lodu, zwykle w chmurach cirrostratus lub mgle lodowej;
[gr.],
histereza
fiz. zależność zmiany parametrów charakteryzujących stan układu (np. ciała) lub jego właściwości, wywołanej zmianami czynników zewn., od stanów poprzedzających dany stan (tzn. od historii układu);
[gr. hystérēsis ‘brak’, ‘niedostatek’],
Hitachi Ltd.
japońska spółka akcyjna z kapitałem międzynarodowym;
[hitaći lı̣mıtıd],
