optyczne
Encyklopedia PWN
astr. źródła promieniowania rentgenowskiego wykryte w latach 70. XX w., charakteryzujące się rozbłyskami zachodzącymi mniej lub bardziej regularnie (choć nie okresowo) w skali czasowej sekund lub minut;
zespół metod służących do wytwarzania warstw o grubości nie przekraczającej kilku µm (zwykle poniżej 1 µm) na powierzchni podłoża, mającego z reguły grubość wielokrotnie większą (nawet kilkaset tys. razy).
cząsteczka, molekuła, drobina,
najmniejsza trwała część substancji zachowująca właściwości chemiczne tej substancji;
dawkomierz, w którym detektorem promieniowania jest substancja chemiczna zmieniająca swe właściwości optyczne, wskutek zachodzących reakcji chemicznej, proporcjonalnie do wielkości dawki promieniowania.
dyspersja światła, rozszczepienie światła,
rozkład widmowy światła złożonego (np. białego) na składowe jednobarwne w wyniku dyfrakcji, interferencji lub załamania.
elektrometeory
zjawiska optyczne i akustyczne związane z istnieniem elektryczności w atmosferze ziemskiej,
[gr.],
