obrotowe
Encyklopedia PWN
górn. narzędzie wiertnicze bezpośrednio urabiające skałę, stosowane do wykonywania otworu wiertniczego;
ekon. część analizy ekonomicznej, której przedmiotem jest gospodarka finansowa przedsiębiorstwa, czyli pozyskiwanie funduszy pieniężnych z różnych źródeł oraz ich wykorzystywanie w różnych obszarach działalności.
urządzenie do zatrzymania, utrzymywania w stałym położeniu lub regulacji prędkości układu napędowego; h. sprzęga człon ruchomy (hamowany, najczęściej o ruchu obrotowym) z nieruchomym, związanym z podstawą lub korpusem maszyny.
hiperboloida
mat. powierzchnia będąca wynikiem obracania hiperboli względem jednej z jej osi (hiperboloidy obrotowe) i wszystkie jej obrazy afiniczne (przekształcenie afiniczne);
[gr.],
ekon. urządzenia księgowe stosowane w jednostkach prowadzących rachunkowość, służące do rejestracji operacji gospodarczych.
