nasycenia
Encyklopedia PWN
zjawisko występujące w metalach niemagnet. (tj. takich, których jony nie mają wypadkowego momentu magnet. związanego ze spinem), zawierających domieszkę atomów magnet., powodowane oddziaływaniem pomiędzy momentem magnet. jonu domieszki i spinowymi momentami wielu elektronów przewodnictwa w metalu;
urządzenie przeznaczone do kształtowania charakterystyki przenoszenia toru telekomunik. (np. fonicznego — k. dźwięku, wizyjnego — k. obrazu);
element wykonany z materiału magnetycznie twardego (magnetyczne materiały) namagnesowany do stanu nasycenia;
urządzenie elektroniczne wyposażone w ekran, służące do obrazowania (wyświetlania) informacji zawartej w sygnale doprowadzonym do jego wejścia z kamery telewizyjnej, magnetowidu, komputera, konsoli gier komputerowych, urządzeń pomiarowo-kontrolnych i in.
neoklasyczna szkoła w ekonomii, zw. szkołą z Cambridge,
nurt w ekonomii oparty na teorii optymalizacji działalności, metodologicznie silnie skłonny do abstrakcji, dedukcji oraz dużego wykorzystywania technik matematycznych;
ogniwo fotoelektryczne, fotoogniwo, ogniwo słoneczne, komórka fotowoltaiczna,
przyrząd półprzewodnikowy o pojedynczym złączu p–n, w którym pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego z zakresu optycznego jest generowana siła elektromotoryczna (SEM).