molowego
Encyklopedia PWN
równania opisujące krzywą równowagi układu (najczęściej ciśnienie w funkcji temperatury) przy przemianie fazowej;
harmonia
muz.:
[gr., ‘zgodność dźwięków, kształtów’],
ujemny logarytm dziesiętny wartości stężenia molowego (ściślej — aktywności) jonów wodorotlenkowych w roztworze;
właściwość substancji optycznie aktywnej, polegająca na skręcaniu płaszczyzny polaryzacji światła podczas przechodzenia światła spolaryzowanego przez tę substancję;
tercja
muz. trzeci stopnień skali diatonicznej (diatonika, skala, muz. ), także interwał między pierwszym a trzecim stopniem, drugim a czwartym itd., złożony w zasadzie z 3–4 półtonów;
[łac.],
tonacja
muz. podstawa melodyczno-harmoniczna utworu w systemie dur-moll, wyznaczona przez związki funkcyjne między dźwiękami i akordami danej gamy durowej lub molowej;
[łac. < gr.],
