tercja

tercja

[łac.],

muz. trzeci stopnień skali diatonicznej (diatonika, skala, muz. ), także interwał między pierwszym a trzecim stopniem, drugim a czwartym itd., złożony w zasadzie z 3–4 półtonów;

t. może być mała, np. na I st. skali molowej (a–c¹), wielka, np. na I st. skali durowej (c–e), także tzw. pikardyjska (w ostatnim durowym akordzie utworu utrzymanego w tonacji molowej), zwiększona (f–ais), zmniejszona (cis–es); t. jest gł. interwałem w akordach systemu dur-moll (tzn. akordy te mają budowę tercjową).