trójdźwięk

trójdźwięk,

muz. współbrzmienie 3 dźwięków, oddalonych zwykle o interwał tercji wielkiej lub małej (tercja);

akord o budowie tercjowej, będący podstawową strukturą harmoniczną w systemie dur-moll; w zależności od układu tercji wielkich lub małych między składnikami t. (najniższy zw. prymą, środkowy tercją, najwyższy kwintą) rozróżnia się: t. zwiększony, wielki (majorowy, durowy), mały (minorowy, molowy) i zmniejszony; także t. rozłożony, zw. melodycznym, którego składniki wykonuje się sukcesywnie; t. ma 2 przewroty (sekstowy i kwartsekstowy) i 3 pozycje (prymy, tercji i kwinty) uzależnione od obecności danego składnika t. w głosie najniższym lub najwyższym; w układzie 4-głosowym zostaje zdwojona najczęściej pryma t.