molekularne
Encyklopedia PWN
chemik teoretyk;
ciało stałe, w którego sieci krystalicznej występują wolne przestrzenie — pory o rozmiarach molekularnych, tworzące rozmaite systemy geom.;
proteomika
biochem. gałąź nauki, z pogranicza biochemii białek i biologii molekularnej, zajmująca się badaniem proteomów, uważana także za gałąź genetyki, gdyż bada jakościowo i ilościowo ekspresję genu na poziomie działania białek w komórce w określonym czasie.
[ang.],
amerykański biochemik i genetyk.
Watsona–Cricka model DNA
model budowy cząsteczki kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA), wg którego cząsteczka DNA ma postać podwójnej helisy (podwójnej spirali), złożonej z 2 przeciwbieżnych łańcuchów polinukleotydów zwiniętych wokół wspólnej osi w taki sposób, że łańcuchy fosfosacharydowe (reszty deoksyrybozy powiązane grupami fosforanowymi) owijają śrubowo rdzeń złożony z zasad purynowych i pirymidynowych.
[m. uotsona krika],
wirusologia
nauka o wirusach, wiroidach i prionach, ich budowie, czynnościach, właściwościach i występowaniu;
[łac. virus ‘jad’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
