mikrobiologiczny
Encyklopedia PWN
stosowanie nawozów w celu dostarczenia roślinom składników pokarmowych, zwiększenia zasobności gleb w składniki pokarmowe oraz polepszenia właściwości fiz., fizykochemicznych i biol. gleb.
metoda wyjaławiania, niszczenia drobnoustrojów przez ogrzewanie, stosowana gł. w przemyśle spoż. w celu utrwalenia produktów żywnościowych (p.: mleka, soków owocowych, piwa, niektórych konserw) oraz w technice bakteriologicznej i mikrobiologicznej.
próchnica, humus,
bezpostaciowa substancja organiczna o ciemnej barwie, produkt humifikacji resztek roślinnych i zwierzęcych w glebie;
substancje chemiczne i radioaktywne oraz bakterie chorobotwórcze i in. mikroorganizmy, występujące w glebach w ilościach przekraczających ich naturalną zawartość, niezbędną do zapewnienia obiegu materii i energii w ekosystemach, a także zanieczyszczenia mechaniczne, czyli substancje stałe inne niż tworzywo glebowe (części szkieletowe), o wymiarach ponad 1 mm, którymi mogą być m.in. odpady budowlane, nieorganiczne odpady komunalne, tj. tworzywa sztuczne, szkło, opakowania itp.
stan środowiska wynikający z wprowadzenia do powietrza, wody lub gruntu albo nagromadzenia na powierzchni ziemi substancji stałych, ciekłych lub gazowych albo energii w takich ilościach lub w takim składzie, że może to ujemnie wpływać na zdrowie człowieka, przyrodę ożywioną, klimat, glebę, wodę lub powodować inne niekorzystne zmiany, np. korozję materiałów.
