mianownik
Encyklopedia PWN
poststrukturalizm
termin upowszechniony na gruncie amerykańskiej wiedzy o literaturze w późnych latach 70., stosowany retrospektywnie na oznaczenie zróżnicowanego wewnętrznie zespołu zjawisk (koncepcji teoretycznych, praktyk analitycznych, stanowisk i tendencji oraz sposobów ich opisu) we współczesnej myśli humanistycznej, które pojawiły się w końcu lat 60. we Francji i w Stanach Zjednoczonych.
[łac.],
skręcenie krzywej, torsja,
mat. liczba określająca miarę odchylenia krzywej od położenia w płaszczyźnie;
synkretyzm
językozn. występowanie form gramatycznych o tej samej postaci w różnych funkcjach,
[gr. synkrētismós ‘połączenie’],
mat. ułamek, którego mianownik jest potęgą liczby 10 i który zapisuje się bez kreski ułamkowej, np. 0,75 (= 75/100), –2,035 (= –2035/1000).
ułamek nieskracalny, ułamek nieprzywiedlny,
mat. ułamek, którego licznik i mianownik nie mają wspólnego dzielnika większego od jedynki, np. 3/4.
mat. ułamek a/b, którego licznik a ma wartość bezwzględną nie mniejszą od wartości bezwzględnej mianownika b;
