logiczne
Encyklopedia PWN
wyrażenie odgrywające istotną rolę w wynikaniu log., mające ustalone przez logikę znaczenie, niezależne od dziedziny, w której to wynikanie zachodzi;
element logiczny, bramka, funktor,
element elektroniczny (rzadziej pneumatyczny) służący do budowy układów logicznych.
układ logiczny, układ cyfrowy,
układ (zwykle elektroniczny) przetwarzający sygnały dwustanowe — o 2 wyraźnie rozróżnialnych stanach log., odpowiadających 0 i 1; działanie u.l. opisuje się za pomocą funkcji logicznej;
w wersji ontologicznej teza głosząca, że świat składa się z atomów logicznych (pewnych rzeczy lub pewnych faktów).
log. układ tabelaryczny, na którego podstawie określa się zależność log. wartości funkcji zdaniowych od wartości log. ich argumentów;
właściwość zdań logicznie niesprzecznych;
