element logiczny

element logiczny, bramka, funktor,

element elektroniczny (rzadziej pneumatyczny) służący do budowy układów logicznych.

Realizuje pewną prostą funkcję logiczną, której argumenty (zmienne logiczne) oraz sama funkcja mogą przybierać jedną z dwóch wartości (np. niski lub wysoki poziom napięcia) odpowiadającą 0 lub 1 (algebra Boole’a); wynik operacji logicznej wykonanej na zmiennych logicznych podanych na wejście elementu logicznego, czyli stan jego wyjścia, jest dla danego elementu logicznego ściśle zdefiniowany i zależy wyłącznie od jego stanów wejściowych. Podstawowymi elementami logicznymi, stosowanymi powszechnie w budowie układów logicznych, są elementy realizujące funkcje logiczne: sumy, iloczynu i negacji; bardzo użyteczne w budowie tych układów są również elementy realizujące funkcje: negacji sumy i negacji iloczynu oraz funkcje nietożsamości i tożsamości. Elementy logiczne mogą być wytwarzane w różnych technikach, największy rozwój osiągnęły jednak elektroniczne elementy logiczne budowane w postaci układów scalonych, dawniej pot. zw. bramkami; pneumatyczne elementy są niekiedy stosowane w urządzeniach automatyki przemysłowej.