liniowym
Encyklopedia PWN
mat. równania całkowe (liniowe) postaci 
, gdzie φ — funkcja niewiadoma, f(x) — funkcja znana, K(x, s) — funkcja znana, zw. jądrem równania całkowego;
, gdzie φ — funkcja niewiadoma, f(x) — funkcja znana, K(x, s) — funkcja znana, zw. jądrem równania całkowego;
mat. układ x1, ... , xn wektorów przestrzeni liniowej, dla których równanie a1x1 + ... + anxn = 0 zachodzi tylko dla a1 = a2 = ... = an = 0;
wiązań walencyjnych metoda, metoda VB, (od ang. Valence Bond),
w mechanice kwantowej jedna z metod wariacyjnych stosowanych do opisu struktury elektronowej cząsteczek;
mat. dla rozmaitości różniczkowej M — wiązka wektorowa π: TM → M, gdzie włóknem jest przestrzeń styczna TpM do rozmaitości M w punkcie p ∈ M, tj. przestrzeń wektorowa składająca się ze stycznych do rozmaitości w zadanym punkcie.
mat. nazwa rozwłóknienia p: E → B, w którym włóknem jest przestrzeń wektorowa (liniowa przestrzeń), czyli E jest sumą mnogościową przestrzeni wektorowych Eb = p−1(b) dla b ∈ B i jest spełniony odpowiedni warunek lokalnej trywialności, występujący w definicji rozwłóknienia; w.w. definiuje się także jako układ ξ = (E, B, V, p), gdzie V jest przestrzenią wektorową izomorficzną z każdą przestrzenią Eb;
emisyjne i absorpcyjne widmo liniowe (np. widmo opt.) powstające w wyniku przejścia swobodnych lub słabo między sobą oddziałujących atomów z jednego poziomu energ. do drugiego;
