kąta
Encyklopedia PWN
wyrzucenie pocisku z broni miotającej (np. łuku, kuszy, broni palnej) oraz jego lot po torze.
wielokąt, wielobok,
mat. płaska figura geometryczna będąca jedną (ograniczoną) z 2 części płaszczyzny, na które dzieli tę płaszczyznę łamana zwyczajna zamknięta (wraz z tą łamaną).
żegl.:
nawigacja
prowadzenie obiektu ruchomego (statku wodnego, powietrznego lub kosmicznego, pojazdu lądowego); także nauka o sposobach, metodach i środkach technicznych prowadzenia obiektów ruchomych według wyznaczonej trasy, wyboru trasy, wyznaczania pozycji obiektów ruchomych i nieruchomych (wspomaganie geodezji) oraz wyznaczania błędów pomiarów pozycji.
[łac. navigatio ‘żegluga’],
transformator położenia kątowego, resolver,
mała maszyna elektr. indukcyjna przeznaczona do pracy jako precyzyjny przetwornik położenia kątowego w napięcie elektryczne.
mat. figura geometryczna płaska będąca zbiorem punktów płaszczyzny ograniczonym łamaną zamkniętą, złożoną z 3 odcinków a, b, c, zwanych bokami trójkąta;
