kuć
Encyklopedia PWN
proces obróbki plastycznej polegający na kształtowaniu przedmiotów metalowych przez zgniatanie między powierzchniami zbliżających się do siebie narzędzi;
osiedle miejskie na Ukrainie (obw. iwano-frankowski), na l. brzegu Czeremoszu (dopływ Prutu);
kucie matrycowe, matrycowanie,
kucie, podczas którego swobodne odkształcanie się metalu ogranicza wykrój matrycy.
kucie, podczas którego metal. wyrób swobodnie odkształca się w kierunku prostopadłym do nacisku;
mat. bryła stanowiąca część kuli — ograniczoną powierzchnią kuli i powierzchnią boczną stożka o wierzchołku w środku tej kuli;