kuć
Encyklopedia PWN
najmłodsza era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 65 mln lat temu do dziś; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
technol. półwyrób stalowy, zwykle przejściowy od wlewka o dużej masie do kęsa, otrzymywany w kuźniach hutniczych przez kucie lub walcowanie;
kowarka, młotkownica,
maszyna kuźnicza z promieniowo rozmieszczonymi wieloma bijakami do kucia prętów i wykonywania (na gorąco lub zimno) odkuwek o wydłużonych kształtach z metalowych prętów i rur.
matryca
technol.:
[niem. < łac.],
metaloplastyka
dziedzina twórczości artystycznej obejmująca wyrób przedmiotów dekoracyjno-użytkowych z blachy metalowej, głównie za pomocą kucia, wyginania, cięcia i wytłaczania;
[gr.],
