kościelne

Encyklopedia PWN

wprowadzanie w społeczeństwach niechrześcijańskich zasad wiary i norm etycznych według nauki Jezusa Chrystusa,

Wiklef, Wyclif, Wycliffe, John Wymowa

, ur. ok. 1330, zm. 31 XII 1384, Lutterworth

angielski filozof, teolog i reformator religijny.

[gr. theós ‘Bóg’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

uporządkowana wiedza religijna.

Karol Wielki, Karolus Magnus, fr. Charlemagne, niem. Karl der Grosse, z dynastii Karolingów, ur. 2 IV 742 lub 747, zm. 28 I 814, Akwizgran,

król Franków i cesarz rzymski.

[łac. contra ‘przeciw’, reformatio ‘przekształcenie’],

prąd w Kościele katolickim kształtujący XVI–XVII w. reformę życia kościelnego, będący reakcją na reformację.

Materiały dodatkowe