iloczyn
Encyklopedia PWN
mat. rozmaitość różniczkowa (rozmaitość) wyposażona w tensor metryki riemannowskiej, tzn. iloczyn skalarny w przestrzeni stycznej (ściśle: gładki przekrój wiązki dwuliniowych dodatnio określonych form symetrycznych na przestrzeni stycznej);
fiz. wielkość wprowadzana przy jednoczesnym rozpatrywaniu 2 przebiegów wielkości fiz., zmieniających się okresowo z taką samą częst., gdy jeden z przebiegów spóźnia się względem drugiego;
rachunek relacji, teoria relacji, teoria stosunków,
jeden z podstawowych rachunków log., dział logiki wyodrębniony przez Ch.S. Peirce’a (Five Papers on Logic 1860), rozwinięty przez E. Schrödera (Algebra und Logik der Relative 1895);
relacja
mat., log. związek lub zależność między 2 lub więcej obiektami, własność przysługująca pewnym parom, trójkom itd. obiektów.
[łac.],
