groby
Encyklopedia PWN
Celtowie, gr. Keltoí, Kéltai, łac. Celtae,
grupa ludów indoeuropejskich;
megality
archeol. nazwa po raz pierwszy wprowadzona 1849 przez A.H. Herberta na określenie obiektów stawianych z wielkich kamieni;
[gr. líthos ‘kamień’],
Montmorency
m. we Francji, w zespole miejskim Paryża, w dep. Val-d’Oise, ok. 14 km na północ od Paryża.
[mąmorãsị],
nazwa końcowego okresu (późna epoka brązu, ok. 1600–1165 p.n.e.) kultury helladzkiej;
archeol. kultura rozwijająca się od młodszego okresu przedrzymskiego do wczesnego okresu wędrówek ludów (przeł. III i II w. p.n.e.–poł. V w. n.e.) na terenach środkowej i południowej Polski oraz północnej Ukrainy (górny Bug i Dniestr);
archeol. kultura okresu wczesnorzymskiego (I–II w.) obszaru dorzecza Wezery i prawobrzeżnego Renu, znana gł. z cmentarzysk;
