reńsko-wezerskich Germanów kultura

reńsko-wezerskich Germanów kultura,

archeol. kultura okresu wczesnorzymskiego (I–II w.) obszaru dorzecza Wezery i prawobrzeżnego Renu, znana gł. z cmentarzysk;

charakterystyczne ubogie wyposażenie płaskich grobów ciałopalnych (ceramika, rzadko części stroju lub narzędzia); później obraz kulturowy uległ zmianie: w III w. w południowej części, obok ubogich grobów ciałopalnych, pojawiły się groby szkieletowe, wiązane z ekspansją Alamanów, którzy wkrótce opanowali rzymskie tereny między górnym Dunajem a Renem, budując niewielkie osady na wzniesieniach (np. Runder Berg); w 2. poł. IV i 1. poł. V w. nad dolnym Renem występowały groby szkieletowe, obficie wyposażone w brązowe części pasa i ozdoby, zdobione ornamentem wycinanym, łączone z Frankami; w okresie rzymskim osobną strefę tworzą południowe wybrzeża M. Północnego, gdzie wznoszono osiedla na usypanych wzniesieniach (tzw. wurty lub terpy).