Runder Berg,
stanowisko archeol. w południowo-zachodnich części Niemiec, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w pobliżu m. Urach.
Runder Berg
Encyklopedia PWN
Osada zlokalizowana na wzniesieniu, chroniona stromymi zboczami (niem. Hohensiedlung) i palisadą, zamieszkana od IV w. do pocz. VI w. przez germańskich Alamanów, o pow. ok. 300 x 50 m; w obrębie osady, obok zwykłych domostw, mieściły się siedziby członków elit władzy, chronione palisadą, a następnie kamiennym murem, oraz część produkcyjna (warsztaty złotnicze, kowalskie, obróbki drewna, kości, rogu, skóry i in.); badania archeol. udokumentowały horyzonty intensywnego rozwoju osiedla (V w.), a także upadków w końcu IV i na pocz. VI w.; ten ostatni wiąże się z podbojem Alamanii przez Franków; po długiej przerwie osadnictwo powróciło na teren R.B. w połowie VII w. i trwało do IX w.
