groby
Encyklopedia PWN
Dolina Królów, Bibān al-Mulūk,
stanowisko archeologiczne w Górnym Egipcie, na terenie Teb Zachodnich. Miejsce pochówku władców egipskich w czasach Nowego Państwa (XVIII–XX dynastia, XVI–XI w. p.n.e.);
archeol. jednostka kulturowa późnego okresu wędrówek ludów (2. poł. V w.–pocz. VII w.), obejmująca Wysoczyznę Elbląską, dorzecze dolnej Wisły i Pasłęki;
cmentarzyska etruskie z IV–II w. p.n.e. z grobami wycinanymi w ścianach skalnych głębokich dolin rzecznych, przecinających północne regiony terytoriów — Caere, Tarkwinie i Wulczi, oraz tereny na południe i południowy zachód od jez. Bolsena (Blere, San Giuliano, San Giovenale, Norchia, Sovana);
pomorska kultura, zw. też kulturą grobów skrzynkowych, kulturą urn twarzowych, kulturą wschodniopomorską, kulturą wejherowsko-krotoszyńską,
archeol. kultura wczesnej epoki żelaza (VII–IV w. p.n.e.) na terenie Pomorza Wschodniego;
Stráže, właśc. Krakovany-Stráže,
miejscowość we wschodniej Słowacji (obecnie w obrębie Krakovan), położona na wschód od Vrbevé;
badeńska kultura, zw. też kulturą ceramiki promienistej,
archeol. kultura środkowoeur. eneolitu rozwijająca się w 2. poł. III tysiąclecia p.n.e.;
