Teby Zachodnie
 
Encyklopedia PWN
Teby Zachodnie,
zespół staroż. nekropoli i ruin budowli król. w Egipcie (muhafaza Luksor), na terenie staroż. Teb, na l. brzegu Nilu;
rozległe tereny cmentarzy na skraju pustyni, nad którą wznosiły się 2 kulminacje wapiennego płaskowyżu: Gurn (przypominający kształtem piramidę) i tzw. Góra Tota; centrum nekropoli stanowiło Deir el-Bahari, powiązane funkcjonalnie ze znajdującymi się naprzeciwko świątyniami w Karnaku; inne części nekropoli są dziś określane nazwami pobliskich wiosek (np. Madinat Habu, Tall al-Kurna) lub noszą specyficzne nazwy (m.in. Dolina Królów, Dolina Królowych, Deir el-Medina); oprócz grobowców (należących do władców XVII–XXI dyn., ich rodzin oraz dostojników i urzędników różnych szczebli wraz z rodzinami) znajdowały się także świątynie (np. Ramesseum), których funkcje rel. obejmowały także kult zmarłych władców pochowanych w T. i które pełniły też liczne funkcje instytucjonalne; T. Zachodnie były także zamieszkane, choć w mniejszym stopniu niż T. położona po drugiej stronie Nilu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Deir El-Behari (Egipt)fot. E. Dziuk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Madinat Habu (Egipt)fot. D. Bagińska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Memnona kolosy, Teby Zachodnie (Egipt)fot. W. Konikowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia