groby
Encyklopedia PWN
Zengővárkony
stanowisko archeol. w południowych Węgrzech, ok. 18 km na północny wschód od m. Pecz;
[zẹngöwa:rkoń],
miejscowość i stanowisko archeol. w środkowych Włoszech, na północny zachód od Rzymu, dawniej Caere;
archeol. kultura młodszego i późnego okresu wpływów rzym., z okresu wędrówek ludów oraz wczesnego średniowiecza, datowana na IV w. (być może nawet III w.)–XII w., występująca w prawobrzeżnej części dorzecza środkowego Niemna aż po górny odcinek Świętej, sięgająca na tereny dzisiejszej Białorusi (dorzecze górnej Wilii, obszary wzdłuż obecnej granicy litew.-białoruskiej);
archeol. kultura epoki brązu (2000–700 p.n.e.), charakterystyczna dla obszarów Niz. Niemieckiej, Jutlandii i południowej Skandynawii;
dzielnica Londynu, na l. brzegu Tamizy;
w. w woj. pomor., w pow. kartuskim (gmina Sulęczyno), na zachodnim skraju Pojezierza Kaszubskiego.
