Caere
Encyklopedia PWN
rzym. nazwa m. w staroż. Etrurii, ob. → Cerveteri.
działalność artystyczna Etrusków zamieszkujących tereny środkowej Italii, między Morzem Tyrreńskim, Tybrem i Arno, od IX do I w. p.n.e.
miejscowość i stanowisko archeol. w środkowych Włoszech, na północny zachód od Rzymu, dawniej Caere;
bucchero nero
typowa ceramika etruska o czarnej lśniącej powierzchni i czarnym przełomie, uzyskiwana przez wypalanie w warunkach redukcyjnych (ze zmiennym dopływem tlenu);
[bukkẹro n.; wł.],
związek 12 miast etruskich, a w czasach rzym. — 15, podobny do związku miast jońskich czy też 30 miast latyńskich;
cmentarzyska etruskie z IV–II w. p.n.e. z grobami wycinanymi w ścianach skalnych głębokich dolin rzecznych, przecinających północne regiony terytoriów — Caere, Tarkwinie i Wulczi, oraz tereny na południe i południowy zachód od jez. Bolsena (Blere, San Giuliano, San Giovenale, Norchia, Sovana);
