gramatyczny

Encyklopedia PWN

[łac. absurdus ‘niedorzeczny’],

wyrażenie sprzeczne wewnętrznie („Jan jest bratem Piotra i Jan nie jest bratem Piotra”; „Istnieje ktoś, kto zarazem jest i nie jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego”) lub takie wyrażenie, z którego na drodze poprawnego wnioskowania da się wyprowadzić wyrażenie wewnętrznie sprzeczne („Jan mieszka w domu, w którym nikt nie mieszka”; ze zdania tego wynika zdanie „W pewnym domu nikt nie mieszka, a zarazem ktoś mieszka — mianowicie Jan”);

aglutynacja

[łac. agglutino ‘przyklejam’],

językozn. zjawisko morfologiczne polegające na tworzeniu form wyrazowych przez dołączenie do rdzenia lub tematu jednofunkcyjnych morfemów gramatycznych (morfem);

aglutynacyjne języki,

typ morfologiczny języków, w których podstawowym środkiem wyrażającym kategorie i stosunki gramatyczne jest aglutynacja;

agramatyzm

[gr. agrámmatos ‘analfabeta’, ‘niewykształcony’],

niezdolność tworzenia prawidłowych form gramatycznych, trudności w budowaniu zdań;

alternacyjne języki,

typ morfologiczny języków, w których kategorie gramatyczne (najczęściej liczby, czasu, aspektu) są wiązane z alternacją samogłoski pierwiastkowej wyrazu, a znaczenie leksykalne jest wyrażone przez spółgłoski;

Amarakośa,

leksykon sanskrycki, wierszowany słownik synonimów przeznaczony dla poetów;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>