graf skończony
Encyklopedia PWN
graf
mat. obiekt G = (V, E), składający się z niepustego zbioru wierzchołków V oraz zbioru połączeń między nimi (krawędzi) E, będącego zbiorem 2-elementowych podzbiorów V.
[gr.],
mat. dział matematyki poświęcony opisowi grup (grupa) — struktur algebraicznych najczęściej spotykanych w matematyce i jej zastosowaniach.
mat. klasa grafów niezorientowanych pojawiających się w problemach klasyfikacyjnych matematyki, fizyki, krystalografii, chemii i in. D.D. nazywa się każdy ze skończonych grafów przedstawionych na rysunku.
mat. skończony graf, którego wierzchołki można wzajemnie jednoznacznie przyporządkować generatorom ri danej grupy Coxetera (Coxetera grupa) i w którym liczba krawędzi łączących wierzchołek ri z wierzchołkiem rj jest równa nij – 2, gdzie 
= e;
= e;
kombinatoryka
dziedzina matematyki poświęcona badaniu własności zbiorów skończonych;
[łac. combinatio ‘połączenie’],
zbiorcze określenie działów matematyki badających struktury matematyczne o charakterze dyskretnym, czyli nieciągłym — przede wszystkim skończone, a co najwyżej przeliczalne (przeliczalny zbiór);
