generatywny
Encyklopedia PWN
końcowa faza rozwoju wszystkich organów roślinnych (zarówno wegetatywnych, jak i generatywnych — reprodukcyjnych), prowadząca do śmierci komórek;
struktura głęboka, struktura wyjściowa, struktura bazowa,
językozn. w początkowych wersjach gramatyki transformacyjno-generatywnej struktura zdania niedostępna bezpośredniej obserwacji, abstrakcyjna i uniwersalna (jednakowa dla wszystkich języków);
językozn. w początkowych wersjach gramatyki transformacyjno-generatywnej (transformacyjna gramatyka) bezpośrednio dostępna interpretacji struktura zdania przeciwstawna strukturze głębokiej;
w ujęciu przedstawicieli gramatyki transformacyjno-generatywnej typ językoznawstwa, które za gł. cel badań uważa wyodrębnienie i klasyfikację różnego rodzaju jednostek językowych (nierozkładalnych w danej płaszczyźnie językowej elementów o charakterze abstrakcyjnym);
termin oznaczający najczęściej gramatykę oprac. przez amer. lingwistę Z.S. Harrisa;
językoznawca, slawista;
