Wróbel Henryk
 
Encyklopedia PWN
Wróbel Henryk, ur. 20 V 1934, Walichnowy k. Wielunia,
językoznawca, slawista;
od 1987 profesor; 1959–84 i 1998–2004 pracownik nauk. Uniw. Śląskiego (do 1968 WSP w Katowicach; 1981–84 dyr. Inst. Języka Pol.); 1984–99 dyr. Inst. Języka Pol. PAN w Krakowie, od 1987 — Inst. Filologii Słow. Uniw. Jagiellońskiego; autor prac z zakresu morfologii i składni języków zachodniosłow., gł. języka pol.; Słowotwórstwo przysłówków odprzymiotnikowych w językach łużyckich (1969), Składnia imiesłowów czynnych we współczesnej polszczyźnie (1975), Mały słownik odmiany wyrazów trudnych (1993), Gramatyka języka polskiego (2001), Z problemów gramatyki polskiej i słowiańskiej (2004); współautor Słownika syntaktycznego-generatywnego czasowników polskich (t. 1–5 1980–92), Gramatyki współczesnego języka polskiego (1984), Czesko-polskiego słownika zdradliwych wyrazów i pułapek frazeologicznych (2003), Czesko-polskiej pozornej ekwiwalencji językowej (2004).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia